Een paar dagen Tirana

Helaas had het vliegtuig 4 uur vertraging en als je dan twee dagen in Tirana bent, is dat toch een kwart kostbare tijd. Meteen na aankomst heb ik een centrum bezocht waar kinderen met autisme (en co-morbide problemen zoals een verstandelijke beperking/Down syndroom) worden opgevangen. Ze ontvangen individuele begeleiding en door een mooie samenwerking met een opleiding psycho-motorische therapie ook deze vorm van ondersteuning vanaf nu tot en met de zomer (voor niks; de opleiding huurt de ruimte en zorgt voor de therapeut). De ouders brengen de kosten op en dat is een kwetsbare constructie. Toch bestaat het centrum al 8 jaar. Met ' centrum'  moet je trouwens twee karig ingerichte ruimte voorstellen met een bed voor wie even wil rusten en een apart hok voor de individuele begeleding. Ook komen er kinderen uitsluitend voor de begeleiding. Men is gericht op functioneren binnen het regulier onderwijs. De vrouw die mij te woord stond gaat ook de klas in om te zien hoe het gaat en om de leerkracht te ondersteunen.

de volgende dag heb ik de toerist uitgehangen. Ik wilde graag een repetitie van het nationaal ensemble bijwonen, maar die moesten de studio afstaan aan het balletgezelschap dat Giselle aan het instuderen was. Door renovatie van de dansstudio is er een gebrek aan ruimtes. Maar ik heb me met prachtig weer uitstekend vermaakt.

Rouwadvertenties

Waar tv is, is leven....

Mozaïek facade nationaal museum

Didaktiek cursus

Zaterdag en zondag heb ik twee maal een cursus didaktiek verzorgd. Op zaterdag aan een groepje die het tweede jaar is ingegaan. Helaas heeft zich door verschillende omstandigheden niet aangemeld voor het tweede jaar. Van de mensen die wel het tweede jaar in gaan heeft een aantal zich op het laatste moment moeten afmelden (ziekte, man gevallen, familie omstandigheden)... En zo waren we met z/n zessen..., maar we hebben intensief gewerkt. Op de foto's zie je een paar mensen aan een opdracht werken...

Een heerlijke herfstdag

Nadat het gisteren de hele dag had geregend en het is ook best koud... En.. het huis waar ik logeer (dat sowieso al tamelijk "ongeïsoleerd" is..) ook nog eens vanwege allerlei pleisterwerk reparaties en vloerreparaties aal alle kanten de deuren open had (en er werklui rondliepen)... Kortom na toch wel een beetje afzien, ben i vandaag de stad in geweest, een vriendin ontmoet en heerlijk van het zonnetje genoten. Vanavond geef ik een lesje en het weekend dan de cursussen didactiek :-)

Een goed begin, nog voor dat het echt begonnen is....

Om mijn rug te sparen (ik heb er zo nu en dan weer last van..) heb ik vanochtend een taxi naar mijn werk genomen... De chauffeur blijkt in mijn buurt te zijn opgegroeid en wist heel wat "ins and outs" te vertellen van de eigenaar van het huis dat ik bewoon. Op mijn vraag of hij zijn hele werkzame leven al op de taxi zat, kwam een mooi stukje levensverhaal... Je zou er zo een programma van kunnen maken: Na de militaire dienst en wat horeca ervaring kwam hij terecht in een motor speciaal zaak. De eigenaar zag hem helemaal zitten en vertrouwde hem helemaal als zakenpartner. Toen er een relatie opbloeide tussen de dochter van de baas en hem, heeft palief er alles aan gedaan om die relatie niet te laten lukken: hij speelde erg op het gemoed van zijn dochter in. En het is hem gelukt; de relatie is verbroken. Dit was allemaal meer dan 38 jaar terug... Drie jaar geleden hebben de twee elkaar weer ontmoet en hebben sindsdien een relatie :-). De taxichauffeur geeft zijn huidige schoonvader gelijk... hij was als jonge man bepaald niet trouw in de liefde.... Maar die twee waren kennelijk toch voor elkaar bestemd. Wat een verhaal hè?

Ik zit nu op Schiphol; 'k heb wat gegeten, want op het vliegtuigvoer kom ik de nacht niet door. Over ongeveer een uur ga ik de lucht in...

ciao ciao

Bianca in Italië: Oktober 2011: here we go again!

Bianca in Italië: Oktober 2011: here we go again!: Beste mensen, Mijn koffer is weer gepakt. Morgen neem ik alles mee naar het werk en vandaar vertrek ik rechtstreeks naar Schiphol. Aangezi...

Oktober 2011: here we go again!

Beste mensen,

Mijn koffer is weer gepakt. Morgen neem ik alles mee naar het werk en vandaar vertrek ik rechtstreeks naar Schiphol. Aangezien ik bijna op het perron van het station werk, is dit niet zo'n vreemde constructie. Het heeft echter wel tot gevolg dat ik nu al alles ingepakt moet hebben en ik pas morgenavond écht vertrek.   Of en hoe ik dit blog ga bij houden, weet ik nog niet. Mijn programma: donderdag en vrijdag voorbereidingsdagen voor de didactiek cursussen (op zaterdag en zondag; twee verschillende groepen). Of ik echt twee dagen nodig heb deze keer... ik betwijfel het. In feite een positieve gedachte.
Na het weekend twee dagen naar Tirana (maandag super vroeg heen en woensdag nog vroeger weer retour) Woensdag sluit ik dan aan bij een studiereis, gericht op de pedagogiek van de kinderdagverblijven en voorschool in Reggio Emilia. Die is wereldberoemd namelijk en toevallig vindt zo'n studiereis vanuit Nederland plaats in de week, dat ik m'n vakantie onderbreking gepland had. En dan zaterdag de 29e weer naar huis. Het liefst hou ik een fotoblogje bij.  In de afgelopen zomer heb ik wel gemerkt dat daar veel upload tijd in was gaan zitten.... Ik zie wel. Via Facebook zal ik berichtjes plaatsen van updates. (Zowel in het Nederlands als in het Italiaans....;-)  ).
Groetjes,
Bianca